“Best goed, voor een Nederlandse film.” Het is een van die zinnen die ik vaak denk maar tegelijkertijd eigenlijk verschrikkelijk vind. Het is neerbuigend naar het gehele Nederlandse filmlandschap, alsof filmmakers uit Nederland randdebielen zijn die naar hun beperkte kunnen best een aardig stukje werk hebben afgeleverd. Of, zoals Theo Maassen scherper formuleert: “Je ruikt best…