Recensie | Wonder Woman (Immy Verdonschot)

Voor het eerst in haar maar liefst 75 jaar is Wonder Woman te bewonderen op het grote scherm. Verschillende keren was er al geprobeerd om de amazone naar het witte doek te brengen, maar geen enkele keer was het geslaagd. Tot Patty Jenkins. Niet alleen is Jenkins de eerste vrouw die een superheldenfilm regisseerde, ze is ook nog eens de tweede vrouw die een film van meer dan honderd miljoen dollar mocht maken. En met Wonder Woman laat ze zien dat het resultaat er zeker mag zijn!

Titel: Wonder Woman
Regisseur:
Allen Heinberg
Cast: Gal Gadot, Chris Pine, Robin Wright, Danny Huston, David Thewlis, Connie Nielsen, Elena Anaya
Scenario: Allen Heinberg
Genre:
Superhelden, Actie, Fantasy
Speelduur: 141 minuten
Te zien: 15 juni 2017 in de bioscoop

Diana (Gal Gadot) groeit op als prinses van de Amazones op het eiland Themyscira. Wanneer een Amerikaanse piloot (Chris Pine) aanspoelt op hun strand en hen vertelt over de Grote Oorlog, is Diana vastbesloten om te helpen. Want oorlogen stoppen, dat is waar de Amazones voor getraind hebben. Ze reist met piloot Steve mee naar Londen, waar een team wordt samengesteld om uiteindelijk het hart van de oorlog op te zoeken. Daar leert Diana niet alleen hoe de wereld van de mensen in elkaar zit, maar ze leert ook haar eigen krachten kennen.

De geschiedenis

Ken je nog niets van de geschiedenis van Wonder Woman? Dat maakt helemaal niets uit. De film legt heel duidelijk het oorsprongsverhaal van Diana uit en doet dit zonder ergens te lang bij stil te staan. Kenners van de Griekse mythologie zullen wat elementen herkennen, maar het zullen vooral de comic book-liefhebbers zijn, die erachter gaan komen of de film hun verwachtingen waarmaakt. In ieder geval maakt de godin gebruik van haar vaste elementen: haar armbanden, de lasso, het zwaard en het schild.

Recensie Wonder Woman (Erik Jansen) 3

De humor

Wonder Woman weet vooral te verrassen met humor. De eerste helft van de film zit er vol mee. Dit heeft vooral te maken met goed geschreven personages, cultuurverschillen (een vrouw van een vrouweneiland, die terecht komt in de mannenwereld uit 1915) en het goede acteerwerk. Zo weten Gal Gadot en Chris Pine leuk op elkaar in te spelen en ook diens secretaresse zorgt voor behoorlijk wat humor in haar scènes met Gadot. Daarnaast wordt natuurlijk wat romantiek opgebouwd in de film, maar die kun je nemen voor lief. De focus ligt wat dat betreft meer op de humor en de actie.

De girlpower

De voornaamste reden om de film te zien is vanwege het feit dat er eindelijk een superheldin in de hoofdrol te bewonderen is. En dat betekent: veel girlpower. Want Diana is grootgebracht als krijger en laat dan ook geen enkele man over zich heenlopen. Wanneer ze eindelijk kan laten zien wat ze kan op het slagveld van de Eerste Wereldoorlog, kun je niet anders dan genieten van de enorme kracht die van haar afstraalt. Je kunt er geen genoeg van krijgen, zeker niet wanneer je haar sterke theme ineens hoort. Dan zou je willen dat de film en geweldige actiescènes oneindig door zouden gaan. Het enige nadeel van de film is dat het laatste gevecht wat lang duurt. In tegenstelling tot de vechtscène in het niemandsland met meerdere vijanden, is dit namelijk een één-op-één gevecht met vooral veel special effects. Het is dus net van wat voor soort gevecht je houdt, maar ze zitten er beiden in.

Recensie Wonder Woman (Erik Jansen) 2

Het Nederlands

Vanaf het begin op het eiland krijg je al meteen een Nederlandse knipoog. Eén van de Amazones wordt namelijk gespeeld door Doutzen Kroes. Ze is een paar keer erg duidelijk in beeld en eigenlijk had het daarbij mogen blijven. Ze heeft een hele korte tekst, waarin haar Nederlandse accent duidelijk te herkennen is. Later speelt de film zich af in het Vlaamstalige ‘Veld’ en hoewel het niet direct verstaanbaar is, kun je ook daar wat Nederlands in terug horen. In tegenstelling tot veel andere films en series, worden dus daadwerkelijk de talen gesproken die in de gebieden voorkomen. In de loopgraven en Vlaamse dorpen klinkt het hevige accent niet altijd even kloppend, maar voor de Nederlandse kijker zal het toch grappig zijn om wat herkenbare woorden te horen.

De tagline van de film is ‘Goddess. Warrior. Legend’ en dat is precies wat je kan verwachten van Wonder Woman. Een strijdkrachtige godin die de legende waar maakt. Want het is een badass film vol actie, avontuur en humor. Het vleugje romantiek is te behappen, net als de enkele te lang durende scènes en het wat kromme Vlaams. Verder is het volop genieten. Want Patty Jenkins heeft geweldig werk geleverd, wat zelfs naar meer smaakt. Wonder Woman is een film die je zo nog een paar keer in de bios zou willen zien.

Xoxo,

Immy

p.s. Meer over Wonder Woman weten? Lees dan even de must-see info op MovieZone.