Recensie | The Legend of Hercules (Fabian van der Starre)

“Zoon van Zeus neemt zijn eerste adem.” Als ik de naam Hercules hoor, denk ik meteen aan de televisieserie Hercules: The Legendary Journeys welke van 1995 tot 1999 werd uitgezonden. Deze serie is voor mij pure jeugdsentiment. De titelheld werd gespeeld door Kevin Sorbo, wie dit geweldig deed. Als men dit vandaag de dag zou kijken, ziet het geheel er ontzettend nep uit. In de jaren ’90 was dit echter een leuke actieserie. Nu, vijftien jaar later, keert Hercules terug (om maar niet de miniserie uit 2005 mee te tellen). Laten we overigens vooral niet vergeten dat we later dit jaar getrakteerd worden op nog een Hercules film met Dwayne ‘The Rock’ Johnson in de hoofdrol. Maar kan hoofdrolspeler Kellan Lutz voor nu het personage nieuw leven in blazen?

Titel: The Legend of Hercules
Regisseur: Renny Harlin
Scenario: Sean Hood, Daniel Gait, Renny Harlin, Giulio Steve
Cast: Kellan Lutz, Gaia Weiss, Scott Adkins, Roxanne McKee, Liam Garrigan, Liam McIntyre, Rade Serbedzija, Johnathon Schaech
Speelduur: 99 minuten
Genre: Actie, Avontuur
Release: Vanaf 6 februari in de bioscoop

Krachtpatser

In het jaar 1200 voor Christus valt een koningin voor de lust van Zeus en baart een zoon met de belofte het kwaadaardige heerschappij te beëindigen van de koning. Deze prins, genaamd Hercules, weet niets van zijn echte identiteit. Hij gaat de komende twintig jaar door het leven als Alcides en verlangt maar één ding. De liefde van Hebe, prinses van Kreta, die weggegeven wordt aan zijn eigen broer Iphicles. Als Hercules eindelijk leert over zijn doel in het leven, moet hij kiezen tussen liefde of zijn lot.

Goede poging

Ooit gehoord van de regisseur van Cliffhanger of Die Hard 2? Nee? Ik ook niet. Toch is de Finse Renny Harlin al meer dan dertig jaar actief in de wereld van regie. Met The Legend of Hercules debuteert hij met zijn allereerste 3D film. Vele 3D films zijn later pas geconverteerd naar 3D, maar Harlin besloot om deze van meet af aan in dit formaat op te nemen. Meteen in de openingsscène toont hij alle mogelijkheden wat 3D te bieden heeft. Hiervoor prijs ik hem ook. Jammer genoeg houdt de meerwaarde van de techniek daarna op. Wat tevens weinig toevoegt aan de film is het slow motion effect in meerdere scenes welke geheel gekopieerd is van 300. Hiermee doet Harlin een goede poging de 3D effecten veelvuldig toe te passen, maar hij faalt hier op alle fronten. Nog een voorbeeld is het gebruik van CGI. Mocht je toevallig de televisieserie Once Upon a Time volgen, dan kun je beamen dat deze animaties in deze tijd er net mee weg komen. The Legend of Hercules legt de lat net iets hoger qua kwaliteit. Ik was bang dat dit nog slechter zou zijn dan de CGI in de televisieserie, maar dat was gelukkig niet het geval.

Lachwekkend

Niet alleen heeft Harlin de regie op zich genomen, maar samen met Sean Hood (Conan the Barbarian), Daniel Gait (Path to War) en Giulio Steve schreef hij het scenario. Laatstgenoemde maakt met The Legend of Hercules zijn schrijversdebuut. Samen doen ze een goede poging om een oud-Grieks dialoog neer te zetten. Ondanks deze poging zitten er lachwekkend slechte zinnen in verwerkt. Zo doet Iphicles een loze bedreiging nadat zijn broer Alcides overduidelijk nog geen minuut daarvoor laat zien dat hij veel sterker is. Nog een voorbeeld is de dood van een belangrijk personage waarmee deze film duister lijkt af te lopen. Heel even had Harlin mij overtuigd dat dit zou gebeuren, maar niets is minderwaar. Het personage leeft nog nadat hij een fatale wond had opgelopen. Zo loopt het verhaal alsnog goed af.

Valt niet in de smaak

Eindelijk zijn we dan aangekomen bij Kellan Lutz. Deze Twilight-veteraan speelt zijn rol als Hercules geweldi… Sorry, dat kreeg ik niet serieus uit mijn mond. Lutz lijkt alleen maar in deze film te spelen om zijn gespierde bovenlijf te laten zien. Qua acteerkunsten valt hij totaal niet in de smaak. Zo haalt hij met een zweep van bliksem de helft van het vijandelijke leger onderuit. Hierdoor wordt een beslissende veldslag voor Hercules overgeslagen. Dit vind ik erg jammer, want deze had ik toch wel graag willen zien. Nog een voorbeeld is zijn toespraak wanneer hij aan de poorten van het vijandelijke fort staat en de boogschutters weet over te halen. Vanzelfsprekend staan ze plotseling allemaal aan zijn kant, ondanks dat ze in de meerderheid zijn, wat ontzettend voorspelbaar overkomt. Dan is er nog wel één positief puntje te noemen. Enkele keren worden er gevechtsformaties getoond. Vooral de scene waarin Alcides gevangen zit in een grot met een stuk of dertig man waar ze een Falanx formatie aannemen is erg goed gedaan.

Vermakelijk

Ik zal er niet om heen draaien: The Legend of Hercules is tot nu toe niet de slechtste film van 2014. Als je niet kijkt naar de overbodige 3D, hoofdrolspeler Kellan Lutz en de slechte visuele effecten, is dit toch best wel een vermakelijke film. De opzet van het verhaal van Hercules prijs ik, maar de uitvoering is belabberd. Er worden meerdere onbekende acteurs bij elkaar gegooid met één bekende (Lutz) wie Hercules als niets meer dan een spierbundel speelt. Van nieuw leven inblazen is totaal geen sprake. De televisieserie uit de jaren negentig is met deze film niet te overtreffen. Laten we hopen dat Hercules: The Tracian Wars met Dwayne Johnson later dit jaar het ongetwijfeld beter gaat doen.

Fabian van der Starre