Recensie | The Conjuring 2 (Erik Jansen)

The Conjuring 2 is de tweede horrorfilm uit de reeks van regisseur James Wan, waarvan het eerste deel in 2013 uitkwam. Patrick Wilson en Vera Farmiga keren terug als Ed en Lorraine Warren. Frances O’Connor, Madison Wolfe en Simon McBurney sluiten zich aan bij de cast. Ook dit deel vertelt het op waarheid gebaseerde verhaal van de Warrens en gaat over de Enfield Poltergeist-zaak uit 1977. Lees hier de recensie van The Conjuring 2 door Erik Jansen.

Titel: The Conjuring 2
Regisseur: James Wan
Scenario: Carey Hayes, Chad Hayes, James Wan, David Leslie Johnson
Cast: Patrick Wilson, Vera Farmiga, Frances O’Connor, Madison Wolfe, Simon McBurney, Franka Potente, Lauren Esposito, Patrick McAuley, Benjamin Haigh, Maria Doyle Kennedy
Speelduur: 134 min
Genre: Horror
Te zien: 9 juni 2016

De film opent met Ed en Lorraine. Na een recente zaak besluiten de twee zich terug te trekken van hun paranormale onderzoeken. Lorraine kwam namelijk te dicht bij de hel en is bang dat een geest zich ooit zal gaan richten op één van de twee. Momenteel doen ze verschillende interviews op TV, maar raken steeds in tegenspraak met sceptici. Dit frustreert voornamelijk Ed, omdat hij het niet kan verdragen dat hij en zijn vrouw worden neergezet als oplichters.

Gelijktijdig is er in Engeland iets onverklaarbaars aan de hand in het huis van de familie Hodgson. Het gezin bestaat uit een alleenstaande moeder die voor haar twee dochters en twee zonen zorgt. Dochter Janet heeft door middel van een ouija bord contact gemaakt met een geest. Al snel begin de geest agressieve uitingen te tonen. Niet alleen de kinderen, maar ook moeder Peggy (O’Connor) ervaart wat er allemaal gebeurd. Wanneer de gebeurtenissen uit de hand lopen, vlucht het gezin naar de buren aan de overkant van de straat. Nadat de buurman een kijkje in het huis heeft genomen, wordt zelfs de politie naar het huis gestuurd. De geest houdt zich echter niet stil en wanneer tafels en stoelen plotseling beginnen te schuiven, zijn ook de twee politieagenten overtuigd van de beangstigende situatie.

Recensie The Conjuring 2

De Enfield-zaak begint de aandacht te krijgen van de media en paranormaal onderzoeker Maurice Grosse (McBurney) komt met zijn team naar het huis van de Hodgsons. Maurice probeert contact te leggen en de geest antwoordt via dochter Janet. Het blijkt de op 71-jaar overleden Bill Wilkins te zijn, die eist dat het gezin zijn oude huis zo snel mogelijk verlaat. De hulp van Ed en Lorraine Warren wordt ingeschakeld en de twee reizen af naar Londen om de zaak te onderzoeken. Ze ontdekken dat er meer schuilt achter de situatie en dat de geest het niet alleen heeft gemunt op de familie Hodgson.

Regisseur James Wan bewijst dat een tweede deel van een horror misschien zelfs nog beter kan zijn dan het eerste deel. Wederom weet hij een spannende film neer te zetten met goede effecten, die goed in beeld is gebracht en een sterk verhaal heeft. De film neemt de tijd om de onderlinge relatie tussen de acteurs neer te zetten en weet de setting van eind jaren 70 overtuigend te tonen. Een veelvoorkomend cliché met dit soort horrorfilms, is dat iemand in eerste instantie niet wordt geloofd wanneer er sprake is van een geest. Er wordt vrijwel meteen korte metten met dit cliché gemaakt en dat is absoluut één van de sterke punten van The Conjuring 2.

Er zitten een aantal jump scares in de film, maar ze zijn zeker niet onnodig of irritant. De laatste jaren gebruikten een aantal films die de jump scare expres voor iets onnozels, zoals bijvoorbeeld iemand die plots voor een raam stond. Vaak blijkt het niet het daadwerkelijke gevaar te zijn en is het een simpele, goedkope manier om het publiek te laten schrikken. Je went al snel aan die eenvoudige schrikmomenten en dat gaat ten koste van de spanning in het verloop van het verhaal. In het geval van The Conjuring 2 worden de jump scares logisch en effectief gebruikt. We krijgen zelfs de tijd om iets vreemds op het scherm te ontdekken voordat het op je afkomt. Dit zorgt ervoor dat de jump scares juist zeer vermakelijk zijn in deze film. Ook weet James Wan de spanning enorm goed op te bouwen en zit je van begin tot eind op het puntje van je stoel.

Patrick Wilson en Vera Farminga doen het weer uitstekend in de rollen van Ed en Lorraine Warren en ook alle andere acteurs spelen hun rollen zeer overtuigend en serieus. Je kan je goed verplaatsen in de situatie van de familie Hodgson, zonder enige vorm van irritatie bij het nemen van bepaalde keuzes van de familieleden. Tegelijkertijd ervaar je samen met Ed en Lorraine waarom ze afstand willen nemen van het paranormale, waarom ze toch een helpende hand willen bieden in deze zaak en hoe ze alle puzzelstukjes verzamelen om de familie te kunnen helpen. Daarnaast wordt de relatie tussen Ed en Lorraine heel goed neergezet en leer je meer over hun sterke band en waarom ze elkaar nodig hebben.

Al met al is The Conjuring 2 een enge, maar zeker ook interessante horrorfilm die de negatief bekritiseerde spin-off film Annabelle uit 2014 doet vergeten. De echte Ed en Lorraine Warren hebben nog veel meer meegemaakt en ongetwijfeld kunnen we een derde deel van deze tot nu toe succesvolle horrorreeks in de toekomst verwachten.

Erik Jansen