Recensie | Non-Stop (Fabian van der Starre)

“Vliegtuigversie van Taken?” Voor mijn bezoek aan de bioscoop verwachte ik van Non-Stop simpelweg een nieuwe film in de Taken franchise, maar dan in een vliegtuig. Het verschil is alleen dat er geen mensen ontvoerd worden, maar vermoord. Niet alle Taken films zijn slecht, in tegendeel zelfs. Ik vind ze echt supergoed. Alleen hoeveel kun je nu precies met een vliegtuig? Het gebruikte vliegtuig is geen Air Force One, een gigantisch vliegtuig met alle moderne snufjes. Verder op in de film raakt de ruimte waar je in kunt filmen op, waarna de scenes erg eentonig worden. Dat gezegd hebbende is in deze film de toevoeging van Liam Neeson misschien wel een erg goede zet. Neeson en regisseur Jaume Collet-Serra maakten een paar jaar geleden Unknown. Laten we hopen dat deze samenwerking wederom goed uitpakt.

Titel: Non-Stop
Regisseur: Jaume Collet-Serra
Scenario: John W. Richardson, Christopher Roach, Ryan Engle
Cast: Liam Neeson, Julianne Moore, Michelle Dockery, Scoot McNairy, Nate Parker, Corey Stoll, Omar Metwally, Anson Mount, Jason Butler Harner
Speelduur: 106 minuten
Genre: Actie, Thriller
Release: vanaf 27 februari in de bioscoop

Gevaar 

Non-Stop speelt zich op twaalf kilometer hoogte af. Tijdens een vlucht van New York naar Londen ontvangt air marshal Bill Marks een reeks bedreigende sms-berichten op het beveiligde netwerk van de overheid. Een onbekende passagier eist honderdvijftig miljoen dollar. Tot hij het geld overmaakt, wordt elke twintig minuten een passagier vermoord. Er is niemand aan boord behalve air marshal Marks die hem tegen kan houden.

Slim

Regisseur Jaume Collet-Serra maakt op een slimme manier gebruik van de sms-berichten die Marks ontvangt. Om de ervaring compleet te maken plaatst hij deze in het beeld zelf op het grote doek. Om er nog een laagje creativiteit boven op te plaatsen, zie je de auto-aanvulling optie. Deze is inmiddels bij het typen op je smartphone heel gewoon. Zelfs wanneer het scherm van een mobiele telefoon stuk is, zie je dit terug in de sms’jes die verschijnen. Sms-berichten in beeld doet mij sterk denken aan de second-screen film App. Tijdens deze film kon je je eigen mobiele telefoon gebruiken om de sms-berichten te ontvangen. Niet dat ik voorstander ben van het gebruik van een mobiele telefoon in de bioscoop, maar dat had hier supergoed toegepast kunnen worden.

Kwaliteit

Non-Stop is een typische Liam Neeson film. Hij is één van de weinige acteurs waar je kwaliteit van kunt verwachten en ook daadwerkelijk krijgt, welke film je ook van hem ziet. Wees gerust, van een vliegtuigversie van Taken is geen sprake. Ik moet toegeven dat ik aan het begin van de film een kort moment had, waarop ik bij mezelf dacht ‘dit kan niet waar zijn’. Neesons personage is namelijk alcoholist. Hoe typisch is dat? Gelukkig werd dit later in de film goed gebruikt in zijn jacht naar de terrorist. Neeson is niet de enige die op zoek is. Hij zorgt ervoor dat jij als kijker mee gaat zoeken. Niemand is te vertrouwen, dus iedereen kan degene zijn waar we naar op zoek zijn. Dat is de kracht van Non-Stop.

Onvoorspelbaar

Vanaf het allereerste moment zit de film vol spanning en deze wordt alleen nog maar spannender. De onverwachte wendingen van het verhaal maken Non-Stop onvoorspelbaar, zelfs terwijl je weet dat er elke twintig minuten iemand dood gaat. Waarschijnlijk denk je te weten hoe dit gaat gebeuren, maar wees daar niet te zeker van. Je hebt geen flauw idee op wat voor creatieve manier deze mensen zullen sterven. Deze creativiteit maakt de film erg origineel. Vooral in de derde akte gebeuren er dingen waarvan je versteld zult staan. Voor fans van Liam Neeson, en thriller liefhebbers, is Non-Stop een absolute must-see!

Fabian van der Starre