Recensie | Infiltrant (Immy Verdonschot)

Hij had al wat filmtitels op zijn naam staan, maar sinds hij een Gouden Kalf won is Nasrdin Dchar niet meer weg te denken uit de Nederlandse filmwereld. Met de film Rabat werd hij op de kaart gezet en vorig jaar kwam hij weer even sterk terug in Wolf, waar hij tien kilo voor moest afvallen. Dit jaar keert hij terug als politieman in Infiltrant, waarvoor de tien kilo in spiermassa terugkeerde.

Titel: Infiltrant
Regisseur: Shariff Korver
Scenario: Rogier de Blok, Shariff Korver
Cast: Nasrdin Dchar, Rachid ‘Appa’ El Ghazaoui, Walid Benmbarek, Betty Schuurmans, Simone Milsdochter, Nadia Amin, Benaïssa Ahouari, Eric Godon, e.a.
Speelduur: 87 minuten
Genre: misdaad, drama
Release: vanaf 23 oktober 2014 in de bioscoop

Als kind van een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader, heeft Sam altijd tussen twee werelden geleefd. Wanneer Sam voor zijn werk moet infiltreren in een Marokkaanse drugsfamilie, komt hij in aanraking met een gevoel wat hij altijd heeft gemist; hij voelt zich thuis. Hoe langer hij zich in de kringen van deze familie begeeft, des te meer hij een gevoel van broederschap, van een echte familie ervaart. Sam raakt verwikkeld in het grootste dilemma van zijn leven; waar ligt zijn ware loyaliteit?

Om te snijden

Vanaf de eerste scène zit de sfeer er goed in. Sam slaat tijdens een arrestatie iemand in elkaar en wordt al snel daarna op het matje geroepen. Wanneer hij gaat infiltreren bouwt de spanning langzaamaan op. Regisseur Shariff Korver weet deze goed vast te houden. Het zijn de momenten waar Sam dreigt ontdekt te worden, waar de spanning te snijden is. Nasrdin Dchar is dan ook ijzersterk in zijn rol, waarbij de innerlijke strijd van het horen bij een familie en het gevaar van ontmaskering ieder moment aangrijpender wordt.

10616634_1444218862533713_8638336287197485918_n

Talen en cultuur

De verschillende talen en cultuur werken erg goed in Infiltrant. Er wordt niet alleen Nederlands en Marokkaans gesproken, maar ook in het Frans. Op deze manier werkt de film grensoverschrijdend en speelt het verhaal goed in op de onderliggende netwerken van de maffia- en drugswereld. Sam wordt steeds meer geconfronteerd met de cultuur waar hij in het begin niets mee te maken wilde hebben. Dit contrast wordt in beeld gebracht met de verhaallijn over zijn moeder, ook al lijkt deze er op een gegeven moment maar los omheen te hangen. Haar verhaallijn krijgt namelijk minder en minder aandacht, terwijl de ‘nieuwe’ familie de rode draad is van het verhaal.

Donnie Brasco

Zowel het thema als het verhaal doen natuurlijk denken aan Donnie Brasco: Een infiltrant die zo betrokken raakt dat hij in gewetensdrang komt. In die zin biedt Infiltrant helaas weinig nieuws. Als je namelijk enkele films in dit genre hebt gezien, dan heb je ze waarschijnlijk allemaal wel gezien. Je kunt voorspellen wat er gaat gebeuren en dat zorgt voor weinig veranderingen. Afgezien daarvan is deze film een goede insteek, waarmee een Nederlandse ‘versie’ in het genre wordt geboden.

10671423_1457919174497015_8187302103961239027_n

Steekjes

Hoewel het verhaal de spanning goed weet op te bouwen en prima in elkaar zit, laten ze hier en daar ook wat steekjes vallen. Zo worden er verschillende verhaallijnen gevolgd, maar velen hiervan blijven open. De nadruk ligt echt op Sam en zijn interne strijd, terwijl veel meer gedaan had kunnen worden met een liefdesinteresse of de bezorgdheid om zijn moeder. Het ligt echter niet alleen aan de verhaallijnen. Zo zijn er verschillende spannende scènes die open worden gelaten of net te lang doorgaan. Doordat dit niet is gedaan, blijft de film helaas voor een groot deel in het voorspelbare hangen.

Infiltrant is een spannende film die vooral laat zien dat dit soort misdaaddrama’s zich prima in Nederland kunnen afspelen. Met een ijzersterke rol van Dchar en goed opgezette drugs/maffiawereld, zal de film je goed vast kunnen houden. Mocht je een liefhebber van het genre zijn, dan is het een mooie Nederlandse aanvulling. Tegelijkertijd zal je merken dat er hier en daar wat is laten liggen bij het verhaal, wat je met een flauwe nasmaak achterlaat.

Xoxo,

Immy