Recensie | Home (Sandro Algra)

“Hier in Nederland draait alles om bevolking controle, ze willen echt alles reguleren. Wanneer je het openbaar vervoer gebruikt moet je in- en uitchecken. Ken je dat tv-programma Big Brother? Het komt hier vandaan…” Die monoloog, van een Franse klant in de kroeg, vat een belangrijk thema van de korte film Home samen. Nederland is een land van immigranten; waarschijnlijk heeft iedereen wel één of meerdere buitenlandse kennissen. Het is daardoor makkelijk om begrip te krijgen voor de cultuurschok die veel van hen beleven. Een aantal mensen die ik ken klagen geregeld over de hoge verwachtingen die onze maatschappij heeft op hun vermogen om te integreren. Is het mogelijk om je eenzaam te voelen in een dichtbevolkte stad als Amsterdam? Als het niet jouw huis is… jawel.

Titel: Home
Regisseur: Leonardo Cariglino
Scenario: Leonardo Cariglino
Producent: Cornelia Julieta
Cast: Dimitris Chalkias, Sofia Giamala, IJbert Verweij, Lotte Voets, Michael Bayasli
Speelduur: 22 min
Genre: Drama

Een verleidelijk aanbod

De Griekse immigrant Dimitris heeft nog altijd moeite met het starten van een carrière in dit Noord Europese land. Ondertussen probeert hij rond te komen als dj en afwasser in een club. Na geregeld te zijn afgewezen door werkgevers krijgt hij eindelijk een positieve reactie van een Japanse firma. Zijn vriendin Sofia heeft daartegen al een vaste baan en steekt bijzonder veel moeite in het leren van de Nederlandse taal: “Moeten we alweer verhuizen en nieuwe vrienden maken…? “. Dit dilemma wordt steeds ingewikkelder naarmate Dimitris verschillende mensen ontmoet; elk doet hem realiseren wat voor consequenties het zou hebben om zijn relatie met Sofia te verwaarlozen.

De film weet meerdere boodschappen over te brengen met een gelimiteerde speelduur en hoeveelheid dialoog. De personages bespreken zelden wat ze meemaken en tonen dat in tegendeel aan met een reeks simpele daden. In bepaalde gevallen zorgen de korte scenes en gebrek aan dialoog wel voor verwarring. Op een gegeven moment is Sofia televisie aan het kijken. Aangezien deze scene geen geluid bevat leek het op het eerste gezicht alsof de getoonde beelden onderdeel waren van haar geheugen in plaats van een TV-programma. Het is goed mogelijk dat je de film een tweede keer moet bekijken om te begrijpen wat er zich per scene afspeelt.

Wat betekent het nou?

Het meest indrukwekkende aan Home is de sfeer die het al in de eerste minuten weet neer te zetten. Voordat je de personages echt leert kennen begrijp je al hun eenzaamheid door de simpele manier waarop ze tegen de grote stad Amsterdam worden geplaatst. Net wanneer de spanning in het verhaal opgebouwd wordt komt de film tot een abrupt einde. Net als veel korte drama’s zorgt Home voor veel vragen maar geeft daar vervolgens amper antwoord op; die antwoorden worden overgelaten aan de kijker. De film besteedt aandacht aan een kleine maar cruciale gebeurtenis in het leven van een stel. Je krijgt het gevoel dat deze korte karakterfilm eigenlijk onderdeel uitmaakt van een veel groter verhaal, waardoor je nieuwsgierig wordt naar wat er met de personages zou gebeuren in een lange speelfilm. Het zou interessant zijn om te zien hoe de filmmakers zo’n groter project aan zouden pakken.

Sandro Algra