Recensie | Doctor Strange (Marjolein Belzer)

Doctor Strange vertelt het verhaal van de uitmuntende maar arrogante neurochirurg Stephen Strange. Volop geroemd om zijn medische kunsten raakt hij betrokken bij een ongeluk waarbij hij de kracht in zijn vingers verliest. Gefrustreerd zoekt Stephen naar allerlei manieren om het gevoel in zijn handen terug te krijgen. Uiteindelijk grijpt hij naar alternatieve geneeswijzes en belandt in de wereld van mystiek en magie, met als doel zijn oude leven weer op te pakken. Stephen heeft echter al snel in de gaten dat hij wordt meegetrokken in een buitenwereldse oorlog die op het punt staat van uitbreken. Lees hier de recensie van Doctor Strange door Marjolein Belzer.

Titel: Doctor Strange
Regie: Scott Derrickson
Scenario: Jon Spaihts, Scott Derrickson, C. Robert Cargill
Cast: Benedict Cumberbatch, Tilda Swinton, Rachel McAdams, Chiwetel Ejiofor, Michael Stuhlbarg, Benedict Wong, Mads Mikkelsen
Genre: Actie, Avontuur, Fantasy
Speelduur: 118 minuten
Release: 4 november 2016

Als echte Marvel liefhebber wist ik dat dit verhaal moeilijker te verfilmen zou zijn dan overige Marvel-titels als Iron Man, Deadpool of Captain America. Hoe verfilm je een mystieke wereld zonder daarbij de plank mis te slaan en te zweverig over te komen? Hoewel de film ietwat langzaam opstart krijgt de bezoeker wel direct een duidelijk kijk in het leven en de drijfveren van de cocky Stephen, die zichzelf centraal stelt en de liefde na zijn beroepsleven en -kunsten zet. Tijdens zijn zoektocht naar genezing na het fatale ongeluk reizen we samen met Stephen af naar Kamar-Taj in Nepal, waar zijn laatste hoop is gevestigd: ‘The Ancient One’ stelt hem echter bloot aan genezing door middel van de menselijke geest. Kan een rationele man als Doctor Stephen daar wel mee ingaan? Wat opvallend is aan deze Marvel is dat de film echt start zodra Stephen zijn eerste stappen in deze mysterieuze wereld zet.

doctorstrangebigstill

Hoewel de trillende handen van Stephen soms ietwat silly aandoen, zet Benedict Cumberbatch een perfecte rol neer. Stephen is arrogant, maar niet té. Buiten dat feit is de rode draad dat het karakter vooral leergierig is en het allerbeste uit zichzelf wil halen, zelfs tegen faalangst aan. Dit zorgt ervoor dat je als kijker sympathie voelt voor zijn noodlot en strijd tegen en met het onbekende. Dit alles zorgt ervoor dat Tony Stark bij iedere Marvel fan in het hoofd tevoorschijn zal komen, maar ook dat Stephen toch net een andere persoonlijkheid bezit. Zijn liefje, gespeeld door Rachel, is er gelukkig een met een bepaalde functie – zonder dat ze slechts een overbodige liefde speelt waardoor het publiek zich puur met het liefdesverhaal kan identificeren.

Mads Mikkelsen als ‘bad guy’ speelt een toffe rol en stelt zeker niet teleur. Hoewel de redenen van zijn slechte pad wel aan bod komen, blijft het een ietwat afstandige villain omdat hij simpelweg niet enorm veel speeltijd heeft gekregen. Benedict Wong, als Wong, zorgt voor wat komische noten in de film. De humoristische momenten komen af en toe op een juist episch moment waardoor ze soms de plank misslaan, maar meestal zorgen de grappen zeker voor een grinnik in de zaal. Zeker de momenten van Rachel McAdams, die soms op relativerende wijze voor humor zorgen. ‘The Ancient One’ en Mordo, gespreeld door Tilda Swinton en Chiwetel Ejiofor, zijn ook ijzersterke rollen en perfect gespeeld. Het enige wat ik persoonlijk miste is diepgang in hun geschiedenis en dus hun hedendaagse drijfveren, maar daar tegenover staat een hoop spektakel en een diepere connectie met de hoofdrolspeler.

Last but not least, het spektakel. Doctor Strange zit boordevol prachtige scenes, Inception-look-a-like, waarbij (IMAX) 3D absoluut niet kan ontbreken. De draaiende gebouwen, omgebogen straten, steden die op zijn kop staan… Het zal iedere bioscoopbezoeker wegblazen. Dit maakt Doctor Strange al bij al een zeer vermakelijke film voor iedere bezoeker, waarbij realisme en magie een acceptabele combinatie vormen en perfect zijn uitgewerkt – compleet met een goede cast!

Marjolein Belzer