Recensie | Cloudy with a Chance of Meatballs 2 (Fabian van der Starre)

Gaat het nu eindelijk gehaktballen regenen?” Vier jaar geleden kwam Universal Pictures met een verrassende animatiefilm waarvan de Nederlandse titel Het Regent Gehaktballen was. Vreemd genoeg ging daar de film niet over. Tot de dag van vandaag vind ik het nog steeds erg vaag dat de Engelse benoeming Cloudy with a Chance of Meatballs vertaald is. Dit is simpelweg een nieuwsbericht waar wordt gezegd dat er een kans bestaat op bewolking met gehaktballen. Van regen is totaal geen sprake. Sterker nog, in de film zelf regent het geen enkele keer gehaktballen! Dat neemt natuurlijk niet weg dat de boekverfilming origineel en erg leuk is. Een ware hit zelfs. Ik moet wel zeggen dat ik deze pas enkele weken geleden voor het eerst gezien heb, maar ik heb flink genoten. Het vervolg Cloudy with a Chance of Meatballs 2 gaat verder waar het eerste deel ophield. Laten we hopen dat dit net zo origineel is en nog beter, dat de Nederlandse vertaling van de titel hier ook serieus klopt.

Titel: Cloudy with a Chance of Meatballs 2
Regisseur: Cody Cameron, Kris Pearn
Scenario: John Francis Daley, Jonathan M. Goldstein, Phil Lord, Christopher Miller, Erica Rivinoja
OV Cast: Bill Hader, Anna Faris, James Caan, Andy Samberg, Neil Patrick Harris
NL Cast: Tim Murck, Johnny Kraaijkamp jr, Marlijn Weerdenburg, Tim Knol, Bartho Braat
Speelduur: 95 minuten
Genre: Animatie, Komedie

Apple

Na de rampzalige voedselstorm in de eerst film, zijn Flint en zijn vrienden gedwongen om het eiland te verlaten. Flint accepteert een uitnodiging van zijn idool Chester V om te gaan werken bij The Live Corp. Company (lees: Apple), waar alleen de allerbeste uitvinders van de wereld werken. Dit bedrijf heeft opdracht gekregen om het eiland schoon te maken. Wanneer Flint ontdekt dat zijn machine nog steeds operationeel is en voedselwezens creëert, gaan hij en zijn vrienden terug naar het eiland om de wereld te redden.

‘Magisch duo’

Het hebben van twee regisseurs bij een film kan goed uitpakken, neem als voorbeeld Frozen. Dit is één van de redenen waarom deze animatie hit uit 2013 het zo ontzettend goed deed. Helaas is hetzelfde niet te zeggen over Cloudy with a Chance of Meatballs 2. Regisseur Cody Cameron heeft in het verleden in de Shrek franchise de stem van Pinokkio ingesproken, wat hij erg leuk deed. De tweede regisseur is Kris Pearn, wie veel ervaring heeft in de animatieafdeling. Hij heeft voornamelijk gewerkt aan het eerste deel, waarna hij nu de regie in handen geschoven kreeg. Dat de co-regisseurs erg weinig tot geen ervaring hebben met regisseren, is helaas goed te merken. Zo laten ze Chester V erg lijken op wijlen Steve Jobs met zijn uitvinding: Foodbar 8.0 en is de indeling van het verhaal vrijwel geheel gekopieerd uit een andere film. Laat beide regisseurs alsjeblieft terugkeren naar waar ze goed in zijn. Van een magisch duo is totaal geen sprake.

 

Recensie Cloudy with a Chance of Meatballs 2

Hoeveel scenaristen zei je?!

Vijf, ja je leest het goed, vijf(!) scenaristen hebben gewerkt aan de film. Dit zou echt een subliem scenario moeten opleveren toch? Niets ligt verder van de waarheid en de originaliteit is ver te zoeken. Ik kan er eerlijk gezegd niet over uit waarom vijf schrijvers, die eerder gewerkt hebben aan onder andere Horrible Bosses, South Park en Lego the Movie, niet eens een origineel verhaal kunnen maken! De eerste film was namelijk echt supergoed geschreven. Een wetenschapper die water in voedsel kan veranderen? Dan hebben we het gelijk over het redden van de derde wereld. Geen hongernood meer! Goed, waternood uiteindelijk wel, maar in ieder geval kunnen we ons volproppen met voedsel.

Dan nu eigenlijk hetgeen waar ik het meest over ben gevallen. De schrijvers lijken de avond voordat het schrijfproces begon de Jurassic Park trilogie te hebben gekeken en hebben dit vervolgens volledig in het script verwerkt. Wat begint als levend voedsel (lees: dinosaurussen) die proberen te zwemmen om zo naar het vaste land te gaan, eindigt in een Tacodil (kruising tussen een krokodil en een taco) die wordt vergeleken met een Tyrannosaurus Rex. Wanneer deze in aantocht is, trilt de grond waar je het rimpel effect ziet, vergelijkbaar met het glas water in Jurassic Park. Zo zijn er nog veel meer momenten op te noemen die in de live action versie er precies hetzelfde uitzien.

Originaliteit is ver te zoeken

Met alle vrijheid die de vijf scenaristen en twee regisseurs hadden, hebben ze een ontzettend leuke kinderfilm weten te maken waar alle originaliteit aan ontbrak. En dan heb ik nog niets gezegd over de Nederlandse titel. Cloudy with a Chance of Meatballs 2 is een absolute na-aper van Jurassic Park. Ik zou bijna kunnen zeggen dat dit Jurassic Park is met voedsel. Wanneer een dinosaurus, of ik bedoel natuurlijk levend voedsel, iemand opeet en weggooit krijg je te horen dat het prima gaat met diegene. Anders zou het wel eens te eng kunnen zijn voor kinderen. Dat neemt niet weg dat er wel een paar positieve punten in de film te vinden zijn. De afstandelijke vader van Flint blijft echt ontzettend grappig. Zowel de Nederlandse als de Engelse stemacteurs doen dit superleuk. Niet te vergeten dat aapje Steve echt een geweldige toevoeging is door de meest droge opmerkingen te maken van slechts één woord. Gelukkig is er ook nog een scene tijdens de aftiteling, waarbij het lijkt of er meer over nagedacht is dan over het hele verhaal van de film. Voor kinderen is Cloudy with a Chance of Meatballs 2 een leuke en grappige film, maar voor de ouders die hoogstwaarschijnlijk Jurassic Park gezien hebben, gaan er veel belletjes rinkelen.

Fabian van der Starre