Recensie | Allied (Erik Jansen)

Brad Pitt en Marion Cotillard spelen twee spionnen in Allied, geregisseerd door Robert Zemeckis. Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarbij Max Vatan, gespeeld door Brad Pitt, als Canadese officier naar Casablanca reist voor een geheime missie. Daar aangekomen ontmoet hij  Marianne Beausejour, een spion uit het Franse verzet gespeeld door Marion Cotillard. Zij is daar enige tijd geïntegreerd onder een schuilnaam en heeft het vertrouwen van de Nazi’s ter plaatse gewonnen. Samen doen zij alsof ze een getrouwd stel zijn, terwijl ze een aanslag op één van de Duitse afgezanten plannen.

Titel: Allied
Regisseur: Robert Zemeckis
Scenario: Steven Knight
Cast: Brad Pitt, Marion Cotillard, Jared Harris, Simon McBurney, Lizzy Caplan
Speelduur: 124 minuten
Genre: Drama, Actie, Romantiek
Release: 12 januari 2017

Omdat ze gedurende de planning steeds meer naar elkaar zijn toegegroeid, worden de twee verliefd op elkaar. Nadat de aanslag succesvol is voltrokken, besluiten de twee te trouwen en te gaan wonen in Hampstead in het Verenigd Koninkrijk. De twee krijgen ook een dochter. Na enige tijd wordt Max op het matje van zijn commandant geroepen. Wanneer hij daar te horen krijgt dat zijn vrouw waarschijnlijk niet is wie zij claimt te zijn, moet Max uitzoeken wat de waarheid achter de identiteit van zijn vrouw en moeder van zijn dochter daadwerkelijk is. Wie kan hij nog vertrouwen?

Als je Robert Zemeckis noemt, denk je meteen aan The Walk, Flight, Cast Away, Contact, Forest Gump of Back To The Future. Helaas kan ik zijn nieuwste film niet in de rijtje plaatsen. Wat dat betreft is Allied voor wat we van Zemeckis mogen verwachten jammer genoeg een ondermaatse prestatie. Het is aan meerdere factoren te wijten.

Allereerst het verhaal. Twee spionnen die verliefd worden op elkaar tijdens een gevaarlijke missie, waarbij vervolgens wordt vermoed dat de één niet blijkt te zijn wat gedacht werd, klinkt qua concept ontzettend spannend en zenuwslopend. De romantiek die daarbij gepaard hoort te gaan, spat er helaas niet echt vanaf. Dat zorgt ervoor dat bepaalde onthullingen in het verhaal niet een enorme zware lading hebben. Pitt en Cotillard spelen goed genoeg, maar de emotie in hun relatie is niet van optimaal, geloofwaardig niveau voor het verhaal. Het conflict in de situatie laat zich meer zien van Brad Pitt’s personage, alhoewel Marion Cotillard op momenten wel wat geloofwaardiger kan zijn. Uiteindelijk is dit een typische verhaal over wie je kan vertrouwen in tijden van oorlog en welke keuze is juiste. Het wordt echter steriel verteld.

Ook het tempo van de film is niet altijd even lekker. Er is bijvoorbeeld een scène waarbij Max even snel naar Frankrijk vliegt, voor meer informatie. Maar daar moeten dan ook een aantal spannende gebeurtenissen aan gekoppeld zijn met personages die je niet kent en weinig gevoel mee hebt. Wanneer er tijdens een feestje een vliegtuig pal achter het huis neerstort en de twee hoofdrolspelers vlak na dat moment besluiten de volgende dag een rustig dagje te nemen, vraag je je wel even af hoe het kan dat ze zich zo snel over een mogelijk noodlot hebben kunnen zetten. Zo zijn er nog een aantal momenten in de film die suspense proberen op te wekken, maar daar niet altijd in slagen.

De film ziet er over het algemeen goed uit. De kostuums die worden gedragen ogen van die tijd en ook de locaties doen je geloven dat het een film is uit de jaren 40. De visuele effecten zijn niet op alle momenten van het hoogste niveau als dat we van een Zemeckis film normaal gesproken mogen verwachten. Ook de soundtrack van Alan Silvestri, die de geweldige muziek van Back To The Future heeft gecomponeerd, is in Allied niet memorabel te noemen. Op actie, romantiek en drama scoort de film helaas net voldoende, daar waar je eigenlijk een hogere score had kunnen verwachten.

Erik Jansen