Recensie | 22 Jump Street (Immy Verdonschot)

Van een serie, naar een film, naar een sequel: Zo ver is 21 Jump Street, de serie uit de tachtiger jaren, nu gekomen. Peter DeLuise (Doug Penhall) en Johnny Depp (Tom Hanson) speelden toen het dynamische duo. De huidige generatie zal echter beter bekend zijn met Channing Tatum en Jonah Hill uit de film. Het was toen een gigantisch succes, waarbij de film ook behoorlijk wat zelfspot gebruikte. Geen wonder dat een sequel volgde.

Titel: 22 Jump Street
Regisseur: Phil Lord, Chris Miller
Scenario: Oren Uziel, Rodney Rothman, Michael Bacall, Jonah Hill
Cast: Channing Tatum, Jonah Hill, Ice Cube
Speelduur: 111 minuten
Genre: Actie, Komedie
Release: Nu te zien in de bios

Agenten Jenko (Channing Tatum) en Schmidt (Jonah Hill) gaan opnieuw undercover als de broers Doug en Brad McQuaid. Maar dit keer als eerstejaars studenten op de universiteit. Daar proberen ze uit te zoeken wie er achter de nieuwe drugssensatie WHYPHY zit. Jenko wordt al snel omarmd door het populaire American football team en Schmidt probeert de art-scene te infiltreren. Als blijkt dat de twee agenten hele andere ideeën hebben over hoe ze het beste de zaak op kunnen lossen komt hun vriendschap onder druk te staan.

Upgraded…

22 Jump Street gaat verder waar de 21ste gebleven was: Jenko en Schmidt hebben een succes van hun opdracht gemaakt en het project heeft meer geld gekregen. Hierdoor hebben ze iets meer gadgets en is hun locatie geupgrade, inclusief een glazen ‘cube’ als hoofdkantoor. Dat Schmidt dan ook de opmerking maakt ‘It’s like a Cube of Ice’ en we van Ice Cube eenzelfde tirade horen over het gebrek aan nieuwe ideeën en hergebruik dan wel rebooten van oude, geeft het level van humor aan in de film. Waar dit in de eerste film echter verrassend en verfrissend was, komt het hier flauw en afgezaagd over.

College life

Het was in de vorige film eigenlijk al duidelijk dat Hill en Tatum onmogelijk voor tieners door konden gaan. Een logisch vervolg is dan ook college. Waar Jenko in het vorige deel al behoorlijk snel onpopulair was, weet hij nu weer bij de juiste studenten aan te pappen: Hij kan zijn sporttalenten tonen in het football team en hoort nogmaals bij de ‘jocks’. En daar mogen de verenigingen, en ontgroeningen, niet bij ontbreken. Jenko komt erachter wat hij gemist heeft, maar het past niet helemaal bij Schmidt. Wat niet betekent dat Schmidt weer een nerd is. Op de uni kun je gewoon jezelf zijn en vindt je vrienden die dezelfde interesses hebben als jij. Hoewel Jenko en Schmidt dus uit elkaar groeien, vinden ze ieder hun eigen weg en hun eigen methode om hun opdracht uit te voeren.

Bromance

In de trailer noemen ze het al: Schmidt en Jenko zijn een power couple. Tegenwoordig kun je bijna geen genoeg krijgen van dergelijke bromances. In bijna iedere film of serie kun je er wel iets van terugvinden. Zo is er zelfs een categorie voor bij de Teen Choice Awards. Het is vermakelijk om te zien hoe deze mannen zich tot elkaar verhouden en hoeveel ze om elkaar geven. Maar zoals met het meeste in 22 Jump Street, ligt het er te dik bovenop. Waar bij bromances vaak nog ruimte is voor eigen invulling, laat deze film niets aan je eigen verbeelding over. Jenko en Schmidt zijn erg needy en dat zwakt hun leuke dynamiek af. Je zult je eerder ergeren aan hoe dik hun ‘broederlijke liefde’ er bovenop ligt, dan dat je er om kunt lachen.

Zelfde shtick

In de vorige film gingen ze ervan uit dat de film met de serie vergeleken zou worden. Gezien het huidige medialandschap wisten ze daar rekening mee te houden en leuke grappen over te maken. In deze film passen ze dezelfde techniek toe: Grappen maken over dat het feit een vervolg te zijn en het op de hak nemen. En dat is nou precies het probleem. Met weinig creativiteit doen ze in principe alles hetzelfde, dezelfde ‘opdracht’, dezelfde problemen onderling, dezelfde bromance, dezelfde onvolwassen humor… Het zorgt voor weinig echt leuke en verrassende momenten. Dat deze formule niet meer werkt, lijken de makers te weten. Want op het einde volgt een reeks aan volgende opdrachten voor het Jump Street duo… maar zelfs dit gaat te lang door.

Van football naar voetbal

Het WK zit er inmiddels weer op, maar Hill en Tatum speelden hier met het volgende filmpje leuk op in. Het kan zijn dat echte voetballiefhebbers het niet kunnen waarderen, maar de humor is er wel van in te zien. Zeker wanneer je weet dat Channing Tatum zelf ook heeft gevoetbald (en nee, dan bedoel ik niet alleen in de film She’s the Man). Het zal in ieder geval herkenbaar zijn voor iedereen die ooit een voetbal wedstrijd heeft gezien.

22 Jump Street is een doorsnee Amerikaanse actie-komedie en een matig vervolg op de eerste film. Terwijl Tatum en Hill een herhaling geven van hun bromance, ligt er een extra laag college humor bovenop: Van ontgroeningen en vele feestjes tot spring break. Bij uitzondering weet de film je af en toe nog te verrassen en kan er een lach ontglippen, maar verder dan dat gaat het helaas niet.

Xoxo,

Immy