door: Immy Verdonschot
In december plaatsten we al het succesverhaal van Justin van der Lek. Ten tijde van het Nederlands Film Festival heb ik via hem kennis kunnen maken met Jacqueline Makkee, zijn vrouw. Samen met Justin ging ze in 2006 op goed geluk naar Hollywood om carrière te maken als Visual Effects, VFX, artiesten. Negen jaar later hebben ze een waslijst aan topfilms op hun CV staan. Ik heb contact gehad met Jacqueline toen ze klaar was met Batman v Superman: Dawn of Justice. Net als in de stijl van het vorige interview, bespraken we haar werk aan de hand van zeven films. Hier zijn de eerste vier.
Voor we de films gaan bespreken, zijn we benieuwd naar je functie. Zo staat op IMDB vermeld dat je officieel een ‘special effects technician’ bent. Wat betekent dat en hoe wordt je het?
“Een special effects technician is meer een algemene verzamelterm voor het make-up effects vak. Het betekent dat je een special effects artiest bent die meerdere dingen doet in een workshop. In mijn geval noem ik mezelf zo op IMDB, omdat ik verschillende dingen heb gedaan aan een project, zoals fabrication en paint bijvoorbeeld. Ik werk namelijk als freelancer en heb een aantal bedrijven waar ik graag voor werk. Zodra zij een film binnen hebben word ik gebeld of ik beschikbaar ben. Maar als je zelf graag aan een bepaalde film wil werken en het is voor een nieuw bedrijf, dan moet je echt solliciteren en laat je je portfolio zien in de hoop dat ze je aannemen.
1) Watchmen (2009) (seaming and patching department)
“Watchmen was mijn derde film bij Quantum Creation Effects. Het was mijn eerste grote big budget film en ook mijn eerste kostuumfilm. Daar leerde ik van collega’s die al jaren in de industrie zitten, zoals mijn eerste Matrixmold. Verder hielp ik met de lifecasting van de acteurs. Wat me dan ook het meest is bijgebleven van deze film, is dat het mijn eerste keer was dat ik met een A-list acteur moest samenwerken. Dat was Jeffrey Dean Morgan, die ‘The Comedian’ speelde. Ik moest een lifecast van hem maken en dat was persoonlijker dan ik had gedacht. Je brengt namelijk toch wel wat tijd met de persoon door en vooral met diens lichaam.
“Verder leerde ik hier voor het eerst seaming and patching met foam latex. Door deze film heb ik artiesten ontmoet waar ik nu de dag nog steeds mee samenwerk. Wat ‘seaming and patching’ inhoudt, is dat je een lijn of gat weg werkt. Je hebt bijvoorbeeld een broek die aan beide zijdes een naad heeft zitten, maar waarvan ze willen dat het een geheel lijkt. Mijn werk met seaming en patching is dat ik de naad met vaak hetzelfde materiaal weg werk, zodat je de lijn niet meer ziet. Dit kan voor kostuums zijn, maar ook voor monsterpakken. Zo voer ik een onderdeel van het hele proces uit. De designer ontwerpt het kostuum en de artiesten worden vanwege hun specialiteiten ingehuurd om het uit te voeren. De hele uitvoering wordt dus gedaan door een team van mensen. Waar je mijn werk aan kunt herkennen? Ik ben meestal uitvoerende, dus echt iets kenmerkends om mijn werk aan te herkennen heb ik niet echt. Ik kan wel zeggen dat ik een hand hebt gehad in de meeste superheldenfilms van de afgelopen jaren, dus ik ken de meeste kostuums inside out. J”
2) TRON: Legacy (2010) (special effects technician)
“Om te zien waar TRON precies om zou gaan, heb ik de film uit 1982 bekeken. Het is een klassieker waar veel mensen het in de industrie vaak over hebben. Ik moest dus wel wat research doen. Voor TRON zat ik in de seaming en paint department. Het was de grootste show tot dan toe waar ik aan gewerkt had, met wel honderd mensen in dienst. Het was een enorm intens en ingewikkeld project en de schaal was zodanig groot dat het voor iedereen een enorme uitdaging was. Ook gebruikten ze voor het eerst LEDlicht ín een pak, wat nog niet eerder gedaan was. De hoeveelheid pakken die er in korte tijd gemaakt moesten worden, is een enorme prestatie geweest.”
3) Transformers: Dark of the Moon (2011) (fabricator)
“Voor Transformers ging ik voor het eerst samenwerken met Vanessa Mi Kyung Lee. Zij is heel bekend in de kostuumwereld. Wij moesten speciale militaire pakken maken, dus ik maakte voornamelijk de onderdelen die later in elkaar gezet moesten worden. We hadden speciale voorgemaakte plastiek onderdelen die pasten op het lichaam. Die werden bedekt met in dit geval een leren stof. Vervolgens moet dat in elkaar gezet worden om er één geheel van te maken – simpel uitgelegd. Vaak worden er meerdere pakken gemaakt, dus heb je meerder mensen nodig. Zodoende werkten we grotendeels in een team. Ook hier wordt iedereen aangenomen om zijn specialiteiten. Waar de een goed is met het in elkaar zetten, is de ander goed in het hele fijne detailwerk en weer een ander wordt aangenomen voor zijn naaispecialisme.
“Voor de Transformersfilms bestonden al designs en verder had mijn supervisor grotendeels uitgedacht hoe alles gemaakt moest worden. Ik werd dus aangenomen om het uit te voeren. Voor deze film moesten we ‘militaire’ vesten maken, waarin je niet veel eigen creativiteit kunt uiten. Ze moesten er namelijk allemaal hetzelfde uitzien. Maar als het bijvoorbeeld kostuums zijn voor schepsels, dan heb je vaak wat meer creatieve invloed, omdat het niet allemaal hetzelfde eruit hoeft te zien.”
4) Thor (2011) (costume molder) / The Avengers (2012) (paint department)
“Thor was mijn eerste project bij Ironhead Studio, wat een nieuw bedrijf was. Ik begon in de ‘moldshop’ en ging uiteindelijk verder in de ‘paint shop.’ Als je in de moldshop werkt, zie je eigenlijk niet direct je werk terug in de film. Je maakt de mallen waar uiteindelijk de onderdelen van het kostuum in gegoten moeten worden. Oh, en ik heb de onderdelen in bepaald materiaal moeten gieten en painten, dus dat is wel weer terug te zien in Loki’s en Sif’s kostuum!
“Qua uren was Thor overigens pittig. Ik werkte voor het eerst hele nachten door om bepaalde dingen af te krijgen. Maar het was niet voor niets, want ik kreeg eindelijk een credit op de aftiteling: Het was de eerste keer dat ik op de aftiteling stond voor een grote film. Ik krijg helaas niet altijd credit voor de film waar ik aan gewerkt heb. Waarom dat niet gebeurt is mij ook niet altijd duidelijk. Vaak krijgt een bedrijf maar een aantal namen die ze mogen weergeven en omdat niet iedereen een credit kan krijgen, kiezen ze ervoor om alleen het bedrijf en de supervisors te noemen. Ook dit hangt weer af van het budget van de film. Bij kleinere budgetfilms krijgen we namelijk wel credit. Of ik van de Thor in The Avengers rolde? Nee, dat ligt geheel aan het bedrijf en of ze de film weer krijgen of niet. Dat is niet altijd zeker. Vaak als de samenwerking goed gaat en ze tevreden zijn, is de kans wel groter dat ze weer zullen samenwerken.”
Het vervolg van dit interview is binnenkort te lezen. Op het moment is Jacqueline druk bezig met de live-action versie van Ghost in the Shell met Scarlett Johansson, terwijl op IMDB ook al aangegeven wordt dat ze aan de inmiddels afgeronde film X-Men: Apocalypse heeft gewerkt en verder bezig zou zijn met Star Trek Beyond.
GESCHREVEN DOOR
