Recensie | De 100 Jarige Man Die Uit Het Raam Klom en Verdween (Nico Hoeijmans)

Stel je voor: je bent jarig, wordt 100 jaar oud, zit in een bejaardentehuis en bent een beetje een knorrepot – zeker tegen het verzorgend personeel. Gezien je nog redelijk kwiek van lijf en leden bent, open je het raam van je kamer op de begane grond en stap je pardoes met je sloffen in de bloemperkjes om een even onwaarschijnlijke als fantastische reis te maken… weg van alle verjaardag rompslomp. Lees hier de recensie van de film De 100 Jarige Man Die Uit Het Raam Klom en Verdween door Nico Hoeijmans.

Titel: De 100 Jarige Man Die Uit Het Raam Klom en Verdween
Regisseur: Felix Herngren
Scenario: Felix Herngren, Hans Ingemansson, Jonas Jonasson
Cast: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringe
Speelduur: 105 minuten
Genre: Drama, Komedie
Te zien vanaf: 1 mei 2014

Recensie De 100 Jarige Man Die Uit Het Raam Klom en Verdween

Bovenstaande is pak en beet de eerste tien minuten van De 100 Jarige Man Die Uit Het Raam Klom en Verdween naar het gelijknamige boek van Jonas Jonasson. De 100 jarige Allan (Robert Gustafsson, die pas 49(!) is) verdwijnt en krijgt een koffer met geld van een crimineel in zijn oude, wat bibberende handen gedrukt. Zonder zich daarover ook maar een tikkeltje zorgen te maken gaat hij verder met zijn avontuur en ontmoet nieuwe vrienden aan wie hij zijn levensverhaal – en dat omvat nogal wat – zal vertellen. Dit terwijl zijn nieuwbakken vrienden zich vele malen drukker maken om de criminelen die hun geldkoffer terug willen.

Knallend komisch

Het levensverhaal van de oude Allen bestaat uit een flink aantal ontmoetingen met de nodige historische personen. Dat alles omlijst door zijn favoriete hobby: ontploffingen veroorzaken. De explosief grote grapdichtheid die in iedere situatie zowel herkenbaar als origineel is, maken de film zeer vermakelijk. Zijn voorliefde voor explosies, zijn ongekende – en bij zichzelf onwetende – kennis ervan en zijn voorliefde voor drank doen hem in de belangrijke kringen belanden van bijvoorbeeld Franco, Reagan en Stalin.

Deze luchtige intermezzo’s zorgen voor een prettige afwisseling met het hoofdverhaal. De vlucht/reis en complicaties voor de criminele bende die op zoek is naar geld en de zin van Allen om ‘zomaar ergens naartoe te gaan’ zorgen voor een continue glimlach op je gezicht. Gustafsson laat zijn karakter zo zorgeloos voorkomen dat iedere tegenspeler verward is door de luchtigheid waarmee het wordt gespeeld en de dosis humor die er in verborgen zit. Jens Hultén speelt baas van de criminelen (Gäddan) en is heerlijk op dreef als agressieve, enkelband gebonden crimineel met niet al te snuggere hulpjes. De frustratie straalt werkelijk van het scherm vanwege de onkunde van deze karakters.

Recensie De 100 Jarige Man

Boek

De 100 Jarige Man is excellent en bovenal zeer vermakelijk. De film is zo gemaakt dat deze zonder enige kennis – ook voor ondergetekende het geval – van het boek te volgen is. De inside-jokes zijn voor de lezers van het boek, maar deze film zit zo boordevol humor dat er genoeg voor de komische filmliefhebber overblijft.

De 100 Jarige Man Die Uit Het Raam Klom en Verdween is een zeer prettige verstand op nul, glimlach op tien avond. Lekker onderuit geniet van onderbroekenlol, droge humor, flauwe grappen en slimme, leuke verwijzingen. Met sterk acteerspel, mooie locaties en prachtige make-up en kostuums maken deze film af. Klein minpuntje voor sommigen: je moet wel van het Zweedse taaltje houden, want dat maakt de beleving van film kijken net wat anders dan het Nederlands of Engels waar velen ‘aan gewend zijn’.

Nico Hoeijmans