Recensie | The Amazing Spider-Man 2 (Martijn Pijnenburg)

Spider-Man is een Marvel-comic die al vele verfilmingen heeft gekend. Voornamelijk tekenfilms, maar ook de succesvolle speelfilms van Sam Raimi. Regisseur Marc Webb kwam in 2012 met zijn versie op het verhaal onder de naam The Amazing Spider-Man. Vanwege het succes kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven.

Titel: The Amazing Spider-Man 2
Regisseur: Marc Webb
Scenario: Alex Kurtzman, Roberto Orci, Jeff Pinkner, James Vanderbilt, Stan Lee, Steve Ditko
Cast: Andrew Garfield, Emma Stone, Jamie Foxx, Dane DeHaan, Sally Field, Paul Giamatti, Chris Cooper
Speelduur: 142 minuten
Genre: Actie, Avontuur
Release: vanaf  24 april 2014 in de bioscoop

Peter Parker (Andrew Garfield) heeft een druk bestaan. Hij studeert, heeft een relatie met Gwen (Emma Stone) en is daarnaast ook nog Spider-Man. Tijdens zijn afstuderen besluit Peter om afstand te nemen van zijn vriendin, mede door een belofte aan haar overleden vader. Hij wil haar natuurlijk niet in gevaar brengen. Toch blijkt het achterlaten van Gwen moeilijker dan gedacht. Parker probeert in de tussentijd ook te achterhalen wie zijn vader was, maar dan wordt hij gestoord door enkele nieuwe vijanden. De twee hoofdschurken Electro en The Green Goblin zijn voormalige vrienden van Spider-Man. Ze zijn teleurgesteld in het leven, net als in Spiderman.

Laat me beginnen met het zeggen dat ik weinig heb met de superhelden films. Elementen zoals superkrachten, goed tegen slecht en spectaculaire gevechten spreken mij allemaal aan, maar toch vind ik het jammer dat in de meeste films maar één personage centraal staat. Daarnaast draagt deze meestal een clichématig kostuum. Fantasyfilms als Harry Potter en The Lord of The Rings hebben ook een hoofdpersonage, maar daarnaast wel een hele cast van belangrijke bijfiguren (met dezelfde krachten). Deze spreken me daarom meer aan. De eerste Spider-Man film van Sam Raimi vond ik best vermakelijk, maar toch vond ik de typische superhelden-elementen storend. The Dark Knight wist mij vervolgens te overtuigen dat superhero-movies daadwerkelijk van hoogstaand niveau kunnen zijn. Daarom gaf ik The Amazing Spiderman 2 een kans.

Hoogtevrees

De film begint spannend, waarna een wat meer komische introductie van Spider-Man volgt. Garfield speelt het hoofdpersonage uitstekend. We zien een verliefde Peter Parker, afgewisseld met een heldhaftige Spider-Man. Op de rest van de cast is ook weinig aan te merken. Het personage van Jamie Foxx, electro is op het slechte pad geraakt. Deze situatie is niet onbekend en komt in het dagelijks leven ook vaak voorbij, het gaf mij echter een lichte bijsmaak. Een belangrijk element van de film zijn de geweldige special effects. Het is indrukwekkend om Spider-Man door de straten van New York te zien zwieren en van gebouw tot gebouw te zien springen. Je moet alleen geen last hebben van hoogtevrees. Ik heb me goed vermaakt tijdens de film, welke veel humor bevat maar wordt afgewisseld met serieuze momenten. Hierdoor verveelt het geen moment.

Origineel

De zoveelste superheldenfilm,…die moet toch wel voorspelbaar zijn? Niet helemaal. Bijna elk genre heeft wel wat vaste elementen en clichés die je 9 van de 10 keer voorbij ziet komen. Deze film is daarop geen uitzondering, toch moet ik zeggen dat ik een aantal keer verrast werd. Vooral aan het einde van de film. The Amazing Spider-Man is niet de meest originele, diepgaande of vernieuwende film ooit. Door middel van het acteerwerk en de effecten is het toch een filmervaring die ‘amazing’ genoemd mag worden. Ik beveel deze film aan als je van superhero-movies houdt, spectaculaire 3d-effecten wilt zien en geen hoogtevrees hebt.

Martijn Pijnenburg

★★★☆☆