Recensie | A Million Ways To Die In The West (Martijn Pijnenburg)

Family Guy. Een bekende animatieserie die overloopt van de absurde grappen. De meeste hiervan vloeien voort uit de spontane ingevingen van de makers, en zijn doorspekt met satire en/of maatschappelijke kritiek. ‘Hoe zou de Family Guy humor in een speelfilm uit de verf komen?’, zou je jezelf afgevraagd kunnen hebben. Het antwoord daarop kwam met de speelfilm Ted in 2012. De door Family Guy bedenker Seth MacFarlane geregisseerde film was een succes, en daarom is een vervolg al in de maak. In de tussentijd komt MacFarlene met een andere speelfilm genaamd A Million Ways to Die in the West.

Titel: A Million Ways To Die In The West
Regisseur: Seth MacFarlane
Scenario: Seth MacFarlane, Alec Sulkin, Wellesley Wild
Cast: Seth McFarlane, Charlize Theron, Amanda Seyfried, Liam Neeson, Neil Patrick Harris, Giovanni Ribisi, Sarah Silverman
Speelduur: 116 minuten
Genre: Komedie
Release: vanaf 29 mei 2014 in de bioscoop

De film speelt zich af in Arizona ten tijde van de Cowboys en Indianen. 1882 om precies te zijn. Albert Stark (Macfarlene) is een stuntelige schapenhouder, die schoon genoeg heeft van het gevaarlijke wilde westen. Met name omdat zijn vriendin Louise (Amanda Seyfried) hem verlaten heeft. Louise heeft tot zijn ongenoegen al snel een nieuwe vriend, namelijk de Arrogante winkelier Foy (Neil Patrick Harris). Gelukkig ontmoet hij de Stoere Anna (Charlize Theron), die hem mee neemt op avontuur. Hij weet alleen niet dat Anna getrouwd is met Clinch Leatherwood, de beruchtste cowboy in de omgeving…

A million jokes in the West

Ik moet zeggen dat ik een groot liefhebber ben van Family Guy. De chaotische humor die de serie bevat is creatief en in ieder geval niet snel saai. Ook in Ted was deze humor te vinden. Alhoewel het niet zo briljant was als in Family Guy, heb ik me destijds uitstekend vermaakt met de film. Vandaar ook dat ik benieuwd was naar A Million Ways to Die in the West. Ik had ervoor gekozen om vooraf zo min mogelijk over de film te lezen en mezelf te laten verassen.

Ik zal meteen maar zeggen dat ik de film nogal vond tegenvallen. Het begint met een saaie intro, gevolgd door enkele houterige grappen. Het verhaal is niet al te origineel, en helaas geldt hetzelfde voor de uitwerking. Niet geheel onbelangrijk in een komedie zijn de grappen. De schrijvers wilde waarschijnlijk een miljoen grappen bedenken, maar naar de kwaliteit werd niet gekeken. De grappen zijn vaak flauw en onorigineel. Daarnaast zijn enkele ook lomp en doen denken aan New Kids, maar dan slechter (Ja, je leest het goed. SLECHTER). Ik zou het zo geloven wanneer Macfarlene en zijn medeschrijvers de inspiratie voor deze film uit Bro’s before Ho’s hebben gehaald. De meeste flauwe grappen zijn nog acceptabel, maar een aantal springen eruit omdat ze echt tenenkrommend slecht zijn.

Acteurs

Kunnen de acteurs de film redden? Hoofdrol Seth Macfarlane doet duidelijk zijn best om er wat van te maken. Ondanks wat houterige momenten lukt hem dat zeker. Samen met stoere cowboy chick Charlize Theron zijn ze de meest geslaagde personages. Amanda Seyfried deed het ook goed. Neil Patrick Harris was lichtelijk irriterend, maar dat hoorde ook wel bij het personage. Liam Neeson slaagde erin om een prima bad-guy neer te zetten, al was ik niet bijzonder onder de indruk.

Pluspunten

De acteurs deden het goed, maar zijn er nog meer pluspunten? Ja hoor. Het sfeertje is best aardig, mede door de mooie beelden die de film bevat. Ondanks dat het weinig origineel is, is het wel vermakelijk om de sympatieke Albert te zijn strijden tegen de arrogante Foy en de kwaadaardige Clinch. Dus het verhaaltje heeft toch wel wat, alleen jammer van veel ‘storende’ elementen. Een enkele grap is zeer geslaagd, en de film bevat 2 briljante cameo’s die de film bij wijze van spreken een punt omhoog zouden halen.

Infantiel

A Million Ways to Die in the West is te vergelijken met een diner op een prachtige locatie. De gerechten zijn standaard, al zijn sommige duidelijk slechter klaargemaakt dan gewoonlijk. Wel kun je ondertussen genieten van de prachtige omgeving en is alles leuk aangekleed. Wat jammer is dat goedbedoelde maar opdringerige mensen je steeds proberen te vermaken met grappen. De meeste ervan ken je al, en enkele zijn zeer onsmakelijk en bederven je eetlust.

Conclusie: Het idee was leuk, de acteurs zijn prima maar de uitwerking is gewoon slecht. Hoewel er enkele noemenswaardige uitzonderingen inzitten, zijn de grappen vaak afgezaagd en/of infantiel. Dat is toch een groot minpunt voor een komedie.

Martijn Pijnenburg

★★☆☆☆